Aby nie być samotnym

Samotny czeka na list

Ponieważ jestem niepełnosprawny ruchowo, postanowiłem napisać do Was, aby w ten sposób spróbować przebić się przez oddzielający mnie od świata mur.

Wiem, że moja ułomność fizyczna w społeczeństwie ludzi zdrowych i goniących za dobrami konsumpcyjnymi, budzi pewien lęk. Może on wynikać z tego, że dostrzega się we mnie jedynie osobę wymagającą pomocy, której niekiedy rzeczywiście potrzebuję.

Pomimo mojego schorzenia, a może właśnie dlatego, staram się żyć możliwie jak najbardziej aktywnie i próbuję czegoś dokonać, gdyż najgorsze dla mnie byłoby przemienienie mojego życia w wegetację. Dlatego bardzo dużo czasu poświęcam na samodzielną naukę i tworzenie.

Staram się również rozwijać moje wnętrze i dzięki temu coraz lepiej dostrzegam całe przeogromne piękno przyrody, gdyż natura, choć zagrożona, zawsze będzie szlachetna i najpiękniejsza.

Ufam, że zdanie, które kiedyś przeczytałem: "Obecność przyjaciela może bardzo dopomóc w tym, abyśmy wznieśli się ponad samych siebie, by zostały rozbudzone nasze serca", za sprawą jakiejś osoby, urzeczywistni się również w moim życiu.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.