Osamotnienie wśród ludzi
Mam świadomość, że osoba mniej sprawna fizycznie, w społeczeństwie ludzi zdrowych budzi pewien lęk. Może on wynikać z tego, że dostrzega się tylko konieczność fizycznej pomocy, której niekiedy potrzebuje.
Ten przejaskrawiony obraz często nie pozwala dostrzec w takiej osobie potencjalnego przyjaciela, z którym bez obawy wyśmiania i odrzucenia, można dzielić się swoimi radościami i smutkami, nadziejami i obawami, marzeniami i lękami.
Zdaję sobie sprawę, że w mojej sytuacji będzie mi niezmiernie trudno znaleźć przyjaciół, gdyż oprócz mojej niepełnosprawności, jestem trochę romantykiem i w związku z tym najważniejsze w człowieku jest dla mnie jego wnętrze i to, co on sobą reprezentuje.
Jednak ogromnie bym się cieszył, gdyby ktoś do mnie napisał i dał nam szanse wzajemnego, bliższego poznania.
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Możesz wesprzeć
Oblicza samotności
Utworzyłem tę stronę, aby dać szansę wzajemnego poznania i przełamania bariery samotności.
Niestety, komputer nie zastąpi ciepła drugiego człowieka i tego piękna, jakie można odnaleźć w naturze.
Lubię obcować z urokami przyrody, lecz wiele tracą nawet najpiękniejsze miejsca, jeśli przeżywa się je w samotności...
Dlatego chciałbym poznać kogoś, kto podobnie odczuwa otaczający nas świat i razem moglibyśmy m.in. zwiedzać niezwykłe miejsca.
Proszę napisz do mnie, jeśli doskwiera Ci samotność i trwanie w monotonii uciekających dni. Albo może szukasz czegoś więcej niż tylko oglądanie sztucznego życia w TV...?
Czekam na Ciebie... - Jacek
Zapraszam :)
Komentarze
Nie mam nikogo, kto by mi pomógł. Leczę się na dystymię.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.